Opis: Serce policjanta: Reżyseria: Ubaldo Maria Del Colle. Z Alberto Capozzim. Frank Canti, zawodowy myśliwy, ma za sobą bardzo zły sezon. Zbliża się zima, a mając na rękach starego ojca i dwójkę chorych dzieci, nie ma pieniędzy na zakup żywności i leków. Spotyka go właściciel jedynego hotelu we wsi, mówi mu, że musi mieć kilka dzikich kaczek na bankiet i oferuje mu duże stypendium za ich zabezpieczenie. Canti zdaje sobie sprawę, że jedyne miejsce, w którym można je zdobyć, to zamknięte dla laika rezerwaty, a żeby je zdobyć, musiałby się wkroczyć. Jest bardzo kuszony, ale odmawia. Wraca do domu i spotyka lekarza, który nalega, aby dziecko otrzymało przepisany lek, więc wraca do właściciela hotelu i przyjmuje od niego zaliczkę, resztę ma zapłacić przy dostawie kaczek. Udaje się na posesję hrabiego, strzela do kaczki i natychmiast zostaje złapany przez zakochanego w jego żonie stróża posiadłości. Zostaje wezwany przed sąd policyjny, gdzie obrońca przysięga, że ​​stawia mu zarzut wtargnięcia na teren obiektu. Kara za to przestępstwo wynosi 300 franków, czyli jeden miesiąc więzienia. Trzyletnia kadencja funkcjonariusza policji Morettiego praktycznie dobiegła końca. W tym czasie zaoszczędził 300 franków, które umieścił w kopercie i zamierza je wykorzystać jako prezent ślubny dla swojej narzeczonej. Żona myśliwego zwraca się do niego po radę, gdyż ma on opinię wielkodusznego, lecz ten radzi jej, że nic nie da się zrobić, i zabiera ją do porucznika, myśląc być może, że znajdzie wyjście z dylematu, ale: zamiast tego porucznik potwierdza to, co już powiedział. On także jest niezwykle serdeczny i hojny i gdy tylko żona myśliwego odejdzie, daje policjantowi pięć franków, aby jej zaniósł. Myśliwy ma trzy dni na podjęcie decyzji, czy musi odbyć karę w więzieniu. Po upływie terminu i niezapłaceniu grzywny Moretti otrzymuje nakaz aresztowania myśliwego. Idzie do domu, a dzieci, widząc go, obejmują go i całują. Poruszony tym przejawem uczuć waha się przed dokonaniem aresztowania. W międzyczasie porucznik postanawia sam udać się do domu, aby sprawdzić, czy policjant wykonuje jego polecenia. Podchodząc, Moretti zdaje sobie sprawę, że nie może spełnić swojego obowiązku, wyciągając oszczędności, wręcza je porucznikowi w kopercie i informuje go, że myśliwy zdecydował się zapłacić grzywnę. Moretti, posławszy po matkę i narzeczoną, wraca do komendy policji i zastaje ich czekających na jego przybycie. Stoi teraz przed nim najtrudniejsze zadanie ze wszystkich – powiedzieć swoim bliskim, że nie może kontynuować małżeństwa, ponieważ stracił oszczędności. W międzyczasie porucznik otwiera kopertę podarowaną mu przez Morettiego i zauważa na niej napis „Na mój ślub”. Dociera do niego prawda o tej sytuacji i z własnych oszczędności bierze 300 franków, wkłada je do kolejnej koperty i zapisuje na niej napis: „W porządku myśliwego”. Wchodzi do pokoju, w którym przebywa Moretti, jego narzeczona i matka, upuszcza oryginalną kopertę na podłogę i zwraca na nią uwagę Morettiego. Moretti podnosi go i od razu zdaje sobie sprawę z hojności swojego przełożonego. Ostatnia scena pokazuje, że wszyscy się zjednoczyli.